Η φωτιά στο Πήλιο και τα μπατζάκια των δημάρχων

Δημοσιεύεται στη "ΘΕΣΣΑΛΙΑ" του Βόλου, Κυριακή 1/7/07

Με τη μυρωδιά της φωτιάς να καίει τα ρουθούνια μας και τις άγριες εικόνες των φωτογραφικών φακών με τις φλόγες να αγκαλιάζουν σπίτια, να απειλούν ανθρώπους, να καταστρέφουν ζωές και να πνίγουν το οξυγόνο της ζωής μας στα αποκαΐδια τους, ίσως δεν θα αντέξουμε να δούμε κι από κοντά ό,τι απόμεινε στο νότιο Πήλιο απ’ αυτή τη μεγάλη καταστροφή των τελευταίων ημερών.
Για τις ευθύνες της πυρόσβεσης, για το συντονισμό, τον καλό ή κακό δεν θα συζητήσουμε εδώ, αφήνουμε άλλους να ερίζουν μπροστά σε τηλεοπτικές κάμερες και τα καυτά μικρόφωνα. Δεν μπορούμε όμως να μην θυμηθούμε τι είχε προηγηθεί αυτής της καταστροφής, εδώ στον τόπο μας.
Υπάρχει και λειτουργεί χρόνια τώρα, στο πλαίσιο της Νομαρχίας και με την ευθύνη της, το περιβόητο Συντονιστικό ‘Όργανο, ΣΝΟ για συντομία, το οποίο θεωρητικώς συνεδριάζει δυο φορές το χρόνο, μια πριν το χειμώνα(για αντιμετώπιση κακοκαιρίας) και μια πριν το καλοκαίρι, για πυρασφάλεια. Μετέχουν οι αρμόδιες νομαρχιακές υπηρεσίες και όλοι οι δήμαρχοι της περιοχής.
Όταν λοιπόν φέτος τον Απρίλιο συνεδρίασε το ΣΝΟ, δεν παραβρέθηκαν παρά δυο-τρεις εκπρόσωποι των Δήμων(ούτε καν οι δήμαρχοι). Και υποτίθεται ότι στη συνεδρίαση θα οργανώνονταν οι ομάδες πυρασφάλειας κάθε περιοχής, θα γίνονταν προγραμματισμός για συντήρηση κρουνών πυρόσβεσης που πρέπει να υπάρχουν σε κάθε Δήμο, για έργα ζωνών πυρασφάλειας και ό,τι άλλο γνωρίζουν ότι πρέπει να γίνεται σε τέτοιες περιπτώσεις οι σχετικές υπηρεσίες. Επειδή όμως η συμμετοχή ήταν λειψή με το παραπάνω, έγινε και νέα συνεδρίαση του ΣΝΟ, αλλά υπό το βάρος όμως ενός ελέγχου που είχε κάνει στην περιοχή μας η Περιφέρεια Θεσσαλίας και είδε ότι τίποτε δεν υπήρχε για πυρασφάλεια στους περισσότερους Δήμους-και σ’ αυτούς που τώρα η φωτιά κατέκαψε δάση και περιουσίες. Και επιπλέον με μια εντολή για προκαταρκτική έρευνα από την Εισαγγελία, για αναζήτηση ευθυνών για αυτή ακριβώς την πραγματικότητα.
Έχει σημασία να τα θυμηθούμε αυτά, ακόμη και μετά την καταστροφή. Για να σταματήσουν τα δάκρυα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης για ό,τι χάθηκε, αφού δεν αρκούν για να σβήσουν τις φωτιές. Για να σταματήσει κάποτε ο δημαρχιακός θώκος νάναι θωπευτικός για ορισμένα οπίσθια, που ωστόσο δεν αποδεικνύονται και άξια να φορούν μεταξωτά εσώρουχα. Για να σταματήσει η Τοπική Αυτοδιοίκηση, ιδιαιτέρως στην περιφέρεια, νάναι μια σφραγίδα που εξασφαλίζει μια γενναία σύνταξη και όσοι αναλαμβάνουν τα ηνία της, να μάθουν να επωμίζονται και τις ευθύνες της.